Η Αυθεντική Μύηση
Η απώλεια της Βασιλικής (Βασιλεύς Κύριος του εαυτού του) και Μυητικής ισχύος του ανθρώπου, που σήμερα αποκαλούμε «Πτώση», δεν ήταν ένα γεγονός που μπορούσε να παραμείνει στάσιμο, καθότι ο άνθρωπος, ως εκπόρευση του Δημιουργού, κατείχε και κατέχει την ιδιότητα του «κατ’εικόνα και ομοίωση».
Καταπιστευματοδόχοι της Παράδοσης και της Γνώσης της αληθινής φύσης του ανθρώπου, ανέλαβαν κατά καιρούς την «επανενσωμάτωση» ή «επιστροφή» του ανθρώπου στην πρότερη πνευματική του κατάσταση. Κάτοχοι της Αρχαίας Γνώσης από προηγούμενους κύκλους ζωής, απεσταλμένοι για τον σκοπό της «επιστροφής» αυτής του ανθρώπινου είδους, ενωμένοι κάτω από Αδελφότητα (η οποία δεν λειτουργεί στο ορατό πεδίο), ανέλαβαν μέσα από «ορατές» εκδηλώσεις όπως τα Αρχαία Μυστήρια και πολλές μετέπειτα εκδηλώσεις Μυητικής Πραγμάτωσης να φέρουν σε πέρας το έργο τους, χρησιμοποιώντας επιλεγμένους Μαθητές οι οποίοι μέσω μυήσεων ανέλαβαν να υλοποιήσουν στο ορατό πεδίο την πνευματική επαναγέννηση του ανθρώπου. Έτσι δημιουργήθηκαν στα αόρατα πεδία τα ΕΓΡΗΓΟΡΟΤΑ των Μυητικών Παραδόσεων.
Έτσι φθάσαμε στον Δυτικό Εσωτερισμό ο οποίος λειτουργεί μέσα από 3 κλάδους: 1)Τεκτονισμό (παραδοσιακό και όχι ως ηθικοπλαστική οργάνωση), 2)Μαρτινισμό και 3) Ροδοσταυρισμό (ο Ροδοσταυρισμός δεν λειτουργεί ως Τάγμα, καθότι είναι η ιδιότητα επίτευξης των ιδιοτήτων που κατακτώνται στον Τεκτονισμό αλλά κυρίως στον Μαρτινισμό).
Αυθεντική Μύηση είναι αυτή που εκκινεί από το γεγονός της «Πτώσης» και προσεγγίζει την «επανενσωμάτωση» και «επιστροφή» του κάθε μυημένου ξεχωριστά στην Πνευματικότητά του, και που αποδίδεται με βάση τους Μυητικούς κανόνες (χρίσμα μυητή, αυθεντικό τυπικό, καμία εξαγορά με χρηματικό ποσό)
Ο Εσωτερισμός δεν προσαρμόζεται στην εκάστοτε κοινωνία, διότι τότε θα προωθούσε τα ίδια τα λάθη που οδήγησαν την κοινωνία στην «Πτώση» της. Η κοινωνία μέσω εκείνων που είναι κάτοχοι της αυθεντικής μύησης οφείλει να προσορμοσθεί στις Μυητικές αξίες για να επανέλθει στην πρότερη πνευματική της κατάσταση.
Όπως είναι φυσικό η αύρα της Γης είναι πλήρως προσαρμοσμένη στην «Πτώση» της ανθρώπινης πνευματικότητας. Η βελτίωσή της εναπόκειται στην λειτουργία των Μυητικών Οργανισμών, όταν, εάν και εφόσον αυτοί λειτουργούν ως καταπιστευματοδόχοι της Παράδοσης και όχι ως «αντίγραφα της κοινωνίας». Η ηθική σε έναν αυθεντικό Μυητικό Οργανισμό δεν είναι σκοπός αλλά προϋπόθεση για να καλλιεργηθεί η ληφθείσα αυθεντική μύηση στον εσωτερικό κόσμο του μυούμενου.
Και επειδή όπως όλα τα ανθρώπινα δημιουργήματα η Μύηση έχει και αυτή στις μέρες μας αλλοιωθεί, εκφυλισθεί και προσαρμοσθεί, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι ένας Μυητικός Οργανισμός χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται μόνον από την ενεργή ή όχι σύνδεσή του με την αόρατη οντότητα που αποκαλείται ΕΓΡΗΓΟΡΟΣ της συγκεκριμένης ατραπού που υπηρετεί. Και αυτή η σύνδεση επιτυγχάνεται μόνον εφόσον ο Μυητικός Οργανισμός λειτουργεί μέσω των πρωταρχικών και αυθεντικών Τυπικών και Κανονισμών και των πανάρχαιων κανόνων της Μύησης. Επίσης, εάν δεν πουλά την συμμετοχή και τις μυήσεις, εάν μεταδίδει τους βαθμούς με αξιολόγηση και ποτέ με επετηρίδα, και εάν μεταδίδει γνώση και όχι απλά συμμετοχή.