Το 1821 και Σήμερα
Η ραγδαία πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας και κυρίως της Ευρώπης εκείνης της εποχής έγινε η ΑΟΡΑΤΗ ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ και το ΑΟΡΑΤΟ ΟΠΛΟ των Ελλήνων.
Το «ἄνω» ήταν η πνευματική αφύπνιση της ανθρωπότητας. Το «κάτω» ήταν η υποδουλωμένη Ελλάδα. Και το «ἄνω» προερχόταν εκ των ἄνω.
Ό,τι συμβαίνει γύρω μας, συντελείται πρώτα στο αόρατο. Από το αόρατο προέκυψε η πνευματική επανάσταση στην Ευρώπη και από εκεί στην υποδουλωμένη Ελλάδα ως απελευθέρωση.
Τέτοιες μέρες γίνεται πολύς λόγος για την Φιλική Εταιρία και την Επανάσταση.
Λες και όλο κι’όλο το θέμα είναι εάν οι Φιλικοί ήσαν Τέκτονες και έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να ξαναευλογήσουμε τα γένια μας. Ασφαλώς η Τεκτονική ιδιότητα ορισμένων πρωτεργατών ενέπνευσε το ιδεώδες της πολιτιστικής και πνευματικής αποκατάστασης που θα ακολουθούσε την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό.
Ας δούμε με ποιο τρόπο:
Η Επανάσταση του υποδηλωμένου Ελληνισμού, δεν ήταν τυχαίο έργο ΚΑΙ Τεκτόνων. Πρωτίστως ήταν έργο μιάς Παγκόσμιας Πνευματικής έκρηξης η οποία ήδη είχε ξεκινήσει κυρίως στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Η επανάσταση υπήρξε καταπίστευμα Φωτός έναντι του υπάρχοντος σκότους. Η Ευρώπη ανέκαθεν ήταν το επίκεντρο του παγκόσμιου πολιτισμού με προεκτάσεις πνευματικής αναζήτησης.
Οι Ελληνες πρωτεργάτες της επανάστασης, χωρίς προφανώς να το γνωρίζουν, αποτελούσαν τους στρατιώτες του ανερχόμενου πνεύματος που πυροδοτήθηκε από τις πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες εξελίξεις στον χώρο της πνευματικής αφύπνισης, με βάση εκείνο το βασικό νόμο της αναλογίας που θέλει το Ερμητικό αξίωμα «Τὸ πρὸς τὰ κάτω, ἀναλογεῖ τῷ πρὸς τὰ ἄνω, καὶ τὸ πρὸς τὰ ἄνω εἶναι ἀνάλογον τῷ πρὸς τὰ κάτω»
Ας δούμε τί συνέβαινε εκείνη την εποχή:
Όσο οι Έλληνες στέναζαν κάτω από την υποχρεωτική πολιτιστική και πνευματική υποβάθμιση που τους επιβλήθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, συνέβαιναν γεγονότα που θα άλλαζαν τον ρου της ανθρωπότητας σε πνευματικό επίπεδο.
Ιδού:
Ο Jakob Böhme δημιουργούσε με τα γραπτά του ένα ολόκληρο κίνημα σκέψης που έμελλε να παρασύρει μεγάλες προσωπικότητες της εποχής του και να θέσει τα θεμέλια σημερινών Οργανισμών οι οποίοι δυστυχώς ελάχιστα διδάσκουν για την προέλευσή τους. Ο μαθητής του Johann Georg Gichtel εξοριζόταν και φυλακιζόταν για τις ιδέες του. Το 1614 κυκλοφόρησε το μανιφέστο «Fama Fraternitatis», μιας άγνωστης μέχρι εκείνη τη στιγμή Αδελφότητας του Ρόδου και του Σταυρού. Λίγο αργότερα ακολούθησε το «Confessio Fraternitatis R+C» ή «Ομολογία της Αδελφότητας των Ροδοσταύρων» και το 1616 έκανε την εμφάνισή του άλλο ένα βιβλίο ανώνυμου συγγραφέα με τίτλο «Οι Χυμικοί Γάμοι του Κρίστιαν Ροζενκρόϋτς». Ο Ροδοσταυρισμός (ξανα)έβρισκε τον τρόπο να διεισδύσει στις εσωτερικές αναζητήσεις του πλανήτη. Ο Ροδοσταυριμός υπήρχε ήδη ως κίνημα από αιώνων, όμως εκείνη την εποχή έδωσε το πρώτο δημόσιο στίγμα του. Ο τριακονταετής πόλεμος μεταξύ 1618 και 1648 υπήρξε μία πρώτη επανάσταση εντός της Ρωμ. Αυτοκρατορίας, επηρεασμένη από τους Ροδόσταυρους.
Την ίδια εποχή ο Heinrich Khunrath έγραφε μεταξύ άλλων πολύ σημαντικών βιβλίων του το «Αμφιθέατρο της Αιώνιας Σοφίας» ένα μνημειώδες έργο προσωπικής μελέτης και διαλογισμού.
Ο Nicolas Antoine Kirchberger, Βαρώνος του Liebistorf αλληλογραφούσε με τον Louis Claude de Saint Martin. Ο Martines de Pasqually ίδρυε τον δικό του θεουργικό Τύπο με τους Τέκτονες Ιππότες Εκλεκτούς Ιερείς του Σύμπαντος (Elus Cohen), κάτι που έμεινε μέχρι σήμερα με το όνομα Μαρτινεζισμός. Ο Louis Claude de Saint Martin μυείτο στους Elus Cohen, ενώ αργότερα θα ξεκινούσε το δικό του προσωπικό Μυητικό σύστημα που έμελλε να σφραγίσει στο διηνεκές την Εσωτερική πορεία του Ανθρώπου και που μέχρι σήμερα λειτουργεί με το όνομα Μαρτινισμός. Ο Jean Baptist Willermoz έφτιαχνε αργότερα Chevaliers Bienfaisants de la Cité Sainte ή C.·.B.·.C.·.S.·., ένα σύστημα που έμεινε να ονομάζεται Βιλλερμοζισμός.
O Ivan Vladimirovich Lopukhin έγραφε για την “Εσωτέρα Εκκλησία” ένα θεσμό άκρως Μυητικό, ενώ είχε ανοίξει το 1783 έναν από τους δύο Εκδοτικούς Οίκους της Τεκτονικής “Φιλικής Εταιρίας” (προφανώς κάποια σχέση θα υπάρχει και με την γνωστή μας Φ.Ε. που ενέπνευσε πολλούς από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης. Μέσω του Οίκου αυτού εξέδωσε έργα Μυστών και Τεκτόνων, αλλά και Πατέρων της Εκκλησίας.
Τα Τεκτονικά Τάγματα ιδρύονταν το ένα μετά το άλλο, ενώ αναβίωναν ή ιδρύονταν νέοι Τεκτονικοί Τύποι (Σκωτικός Τύπος, Τύπος του Πέτρου Μελλισσηνού, Αναθεωρημένος Σκωτικός Τύπος Αδωνιραμικός Τύπος, Τύπος Emmanuel Swedenborg, Αρχέγονος Τύπος της Namur, Τύπος του Bordeaux, Τύπος του Σολομώντα (Ο.Ι.Τ.Α.R.), Τύπος Filadelfi di Narbonna, Τύπος Montauban, Τύπος Αρχιτεκτόνων της Αφρικής κ.α. Αναβιώθηκε ο Τύπος Μισραΐμ (προυπήρχε ήδη πριν τον 15ο αιώνα) με την οικογένεια Bedarride και βρίσκουμε ήδη μία Στοά του να λειτουργεί στην ελεύθερη τότε Ζάκυνθο (αρχαιότερη γνωστή Στοά σε Ελληνικό χώρο). Ο Ettiene Marconis de Negre δημιουργούσε μαζί με τον πατέρα του τον Τύπο Μέμφις, ο οποίος πολύ αργότερα θα ενωνόταν με τον Τύπο Μισραΐμ, δημιουργώντας τον ενιαίο Μισραΐμ-Μέμφις.
Τα πρώτα Γυναικεία Τυπικά έκαναν την εμφάνισή τους και υιοθετήθηκαν από Παραδοσιακούς Τεκτονικούς Οργανισμούς που δεν δέχθηκαν να υποβιβάσουν τη Γυναίκα στα ανδρικά Τυπικά.
Ο Karl Von Eckartshausen έγραφε τα δικά του έργα Εσωτερισμού με σημαντικότερο το «Νεφέλη στο Αγιαστήριο».
Αρκετά αργότερα από την έκρηξη της επανάστασης συνέβησαν γεγονότα που ήσαν αποτέλεσμα αυτής της προηγούμενης έκρηξης πνευματικότητας του πλανήτη.
Ο Θεόφιλος Καΐρης και μάλιστα 4 δεκαετίες πριν την ίδρυση της Θεοσοφικής Εταιρίας από την Blavatsky, ίδρυε στο Λονδίνο τον “Ελληνικόν Σύλλογον της Θεοσοφίας” μαζί με άλλους ομογενείς.
Ο Gerard Anaclet Vincent Encausse (Papus) δημιούργησε μαζί με τον Augustin Chabosseau το πρώτο «Μαρτινιστικό Τάγμα», ακολουθώντας και οι δύο τις μυήσεις που είχαν λάβει από τον L.C.d.S.Martin μέσω μυητικής διαδοχής. Ακολούθησαν πολλοί συνεχιστές του οι οποίοι διατήρησαν και διέδωσαν το Μαρτινιστικό ιδεώδες.
Ο Γαλιλαίος είχε ήδη δει τους κρατήρες της Σελήνης. Η Αμερικανική Ήπειρος είχε ανακαλυφθεί και εν μέρει εποικισθεί. Είχε ήδη πραγματοποιηθεί περίπλους της γης. Ο Κοπέρνικος είχε φέρει επανάσταση με την θεωρία του Ηλιακού συστήματος. Ο Giordano Bruno είχε καεί στην πυρά διότι δήλωσε ότι το Σύμπαν είναι απέραντο. Είχε ήδη ιδρυθεί αρκετό καιρό πριν η Πλατωνική Ακαδημία της Φλωρεντίας από τον Cosimo de Medici, ενώ εμπνευστής της υπήρξε ο Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός. Εκεί βρίσκουμε τους Ιωάννη Ρώχλυν (Καπνίων), Δημήτριο Χαλκοκονδύλη, Ιωάννη Αργυρόπουλο, Τζιοβάνι Πίκο ντε λα Μιράντολα, Μαρσίλιο Φιτσίνο, και άλλους. Εκεί γινόταν μελέτη της Καμπαλά, των Νεοπλατωνικών, του Πλάτωνα, του Corpus Hermeticum κ.α.
Φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε, αναφερόμενοι στην ίδια εποχή, τους μεγάλους μουσουργούς, τους ζωγράφους, και τα τόσα έργα τέχνης που σφράγισαν τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Όλα αυτά τα γεγονότα αποτέλεσαν το ΑΝΩ. Αποτέλεσαν το ΑΝΩ σε μία εποχή που η Ελλάδα ήταν ΚΑΤΩ από τον Οθωμανικό ζυγό. Αποτέλεσαν ένα Κίνημα Φώτισης.
Αυτό το κίνημα Φώτισης μαζί και με πολλές άλλες εκδηλώσεις (Αλβηγινοί, Συντεχνίες Χάρτου, Τυπογράφοι, Τροβαδούροι, οπαδοί Καρόλου του Μεγάλου, οπαδοί του Ταλιέζιν, Elias Ashmole, καλλιτέχνες που με το ένα ή το άλλο έργο τους είχαν σαν σκοπό την εσωτερική αφύπνιση του ανθρώπου, όπως ο Peladan και ο Blake, Αλχημιστές κ.α.) είχε «επιλέξει» (μέσω του «Τὸ πρὸς τὰ κάτω, ἀναλογεῖ τῷ πρὸς τὰ ἄνω, καὶ τὸ πρὸς τὰ ἄνω εἶναι ἀνάλογον τῷ πρὸς τὰ κάτω») την αναβίωση και διατήρηση του Ελληνικού ιδεώδους, το οποίο είχε εγκλωβισθεί στην Οθωμανική κατοχή.
Η επανανύψωσή του ήταν «επιβεβλημένη» για την πορεία της ανθρωπότητας, διότι διαφορετικά θα επικρατούσε και θα εξαπλωνόταν η Οθωμανική αυτοκρατορία (νοοτροπία και αντίληψη…) με απρόβλεπτες συνέπειες στην Ευρωπαϊκή και παγκόσμια εξέλιξη. Ακόμη και άθελά τους, αλλά ενστικτωδώς, οι πρωτεργάτες της Επανάστασης γνώριζαν την επερχόμενη έκβαση της ιδέας που ξεκίνησε με τον Θούριο του Ρήγα. Εξ’ου και οι όρκοι των Φιλικών και οι συμμαχίες με προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης την εποχή εκείνη, για την Ελευθερία των Ελλήνων. Η νοοτροπία που επεδίωκε να εγκαθιδρύσει η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν αντίθετη και αντιτιθέμενη στο πνευματικό ιδεώδες που ήδη είχε εγκαθιδρυθεί στην Ευρώπη. Η Ελλάδα, ως λίκνο του πολιτισμού, δεν θα μπορούσε ουδέποτε να μείνει έξω από αυτήν την επανάσταση του πνεύματος.
Η ένοπλη επανάσταση για την απελευθέρωση δεν ήταν απλά έργο φωτισμένων ανθρώπων αλλά καταπίστευμα Φωτός.
Το Ερμητικό «Τὸ πρὸς τὰ κάτω, ἀναλογεῖ τῷ πρὸς τὰ ἄνω, καὶ τὸ πρὸς τὰ ἄνω εἶναι ἀνάλογον τῷ πρὸς τὰ κάτω» αποτέλεσε το αόρατο όπλο και την κινητήρια δύναμη των Ελλήνων που επαναστάτησαν, χωρίς προφανώς να το γνωρίζουν οι πρωταγωνιστές οι οποίοι έδρασαν με το σθένος του υποδουλωμένου που ήθελε να ελευθερωθεί και να αποκαταστήσει την ελευθερία και τις αξίες του Ελληνισμού, με αόρατο όπλο τους όμως το ΑΝΩ που περιέγραψα.
Ο νεοελληνικός διαφωτισμός με τους Θεόφιλο Καΐρη, Αδαμάντιο Κοραή, Ρήγα Φερραίο αλλά και άλλους, συνέβαλε στην επανάσταση της σκέψης του υποδηλωμένου λαού που κατέληξε σε επανάσταση ενάντια στην επικράτηση μιας νοοτροπίας η οποία θα οδηγούσε την περιοχή αλλά και όλον τον κόσμο σε εγκλωβισμό και οπισθοδρόμηση.
Υπερήφανοι Ελληνες Υπερήφανοι Εσωτεριστές!