Υπάρχει μία δυσκολία. Είναι αυτή του να επικοινωνήσουμε πνευματικά θέματα, δεδομένου του ότι ο καθένας από εμάς δύναται να τα κατανοήσει σύμφωνα με την δική του αντίληψη, σύμφωνα με την δική του μοναδική και ανεπανάληπτη διαδρομή. Ως εκ τούτου θα χρησιμοποιήσω όσο γίνεται περισσότερα δυνατά σημεία αναφοράς, έστω και εν συντομία.
Παρά το γεγονός ότι τα δώδεκα σημεία αναφοράς του ζωδιακού κύκλου βρίσκονται στο διάστημα, ο κεντρικός Ήλιος είναι αυτός που τους δίδει το χρυσό φως. Και είναι μόνον ο πνευματικός Ήλιος που φωτίζει, είτε τον δεις είτε δεν τον δεις, όποια και εάν είναι τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να τον παρουσιάσεις, και είτε αυτός ονομάζεται Χριστός, Μίθρας, Όσιρις, Άχουρα Μάζντα ή Βίσβα Κάρμαν.
Με τον ίδιο τρόπο παρ’ όλες τις διαφορές έκφρασης μπορούμε να θεωρήσουμε το Ιερό Εσωτερικό Φως ως μία μέθοδο και όχι τόσο ως περιεχόμενο. Πράγματι αυτό που μας διαιρεί στο οριζόντιο επίπεδο, μας ενώνει στο κάθετο. Δεδομένο του ότι οι διαφορές στο λεξιλόγιο βρίσκονται στο οριζόντιο επίπεδο, είναι εξωτερικές, εμείς πρέπει πάντα να βρούμε την ενότητα της ουσίας στην κάθετο, στο εσωτερικό και υπερβατικό.
