(*)Καμμία σχέση με τον Ιλλουμινατισμό του Άνταμ Βάισχαουπτ
Τον 17ο αιώνα ο Πατριάρχης Ananiah μυεί την οικογένεια Bedarride στον Τύπο Μισραΐμ. Ο Τύπος αυτός (όχι ακόμη Τεκτονικής δομής τότε) προερχόμενος από τα Μυστήρια της Αιγύπτου, ήταν Τύπος (Rite) με την κυριολεκτική έννοια του όρου, δηλαδή ως σύνολο ενεργειών που ενώνουν το κάτω με το άνω.
Ο Marc Bedarride αφιέρωσε ένα δίτομο έργο με τίτλο «De l’Ordre Maçonnique de Misraim, depuis sa création jusqu’a nos jours, de son antiquité, de ses luttes et de ses progrès» 2 τόμοι, Παρίσι 1845 («περί του Τύπου Μισραΐμ, από τη δημιουργία του έως σήμερα, της αρχαιότητάς του, των αγώνων του, και της προόδου του»), στο οποίο εξιστορεί την προέλευση και τη φυσιογνωμία του Τύπου. Το βιβλίο ξεκινά με την εξής εισαγωγή: «ο Τεκτονισμός του Μισραΐμ, δεν είναι ένας ανθρώπινος θεσμός, όπως τον φαντάζονται πάρα πολλοί. Αρκεί να μυηθεί κανείς σε αυτόν και να τον μελετήσει, για να αναγνωρίσει σύντομα ότι αυτός, δεν μπορεί να είναι παρά έργο του Παντοδύναμου».
O Tύπος Μισραΐμ αναβίωσε στη Βενετία το 1801 με τις προσπάθειες του Filalete Abraham (βαρώνος Tassone di Modena) και αμέσως διαδόθηκε στην Ιταλία και τη Γαλλία.
Η διαφορετικότητά του από τους λειτουργούντες τότε Τύπους ήταν εμφανής στους τότε Τέκτονες. Η ιδιαίτερη φυσιογνωμία του (επικλήσεις, και περιεχόμενο αφιερωμένο αυστηρά και αποκλειστικά στην Εσώτερη αναζήτηση του Ανθρώπου) τον έκαναν δημοφιλή στα μεγάλα Τάγματα της εποχής εκείνης, τα οποία όμως αναζητούσαν δυστυχώς την ενσωμάτωσή του στα υπάρχοντα πρότυπα.
Αργότερα ο Etienne Marconis de Negre λαμβάνει από τον πατέρα του τον αρκετά νεώτερο Τύπο Μέμφις ο οποίος είχε δημιουργηθεί στο μεταξύ, περιέχοντας στοιχεία Ανατολικού Τύπου, αλλά περιέχοντας και αυτός επικλήσεις και βαθμούς με αναφορές σε όλες τις Εσωτερικές Παραδόσεις του πλανήτη όπως εξάλλου και ο κατά πολύ προγενέστερός του Μισραΐμ.
Οι προσπάθειες ένωσης αυτών των δύο Τύπων (Μισραΐμ, Μέμφις) ήσαν πολλές, αλλά πάντοτε δυστυχώς κατέληγαν να ενσωματωθούν και στα «κακώς κείμενα» των μεγάλων Ταγμάτων που από τότε ταλάνιζαν τον Τεκτονισμό, αφού οι πιο πολλοί υψηλόβαμθοι έβρισκαν στην Τεκτονική ενασχόλησή τους άλλη μία ευκαιρία προσωπικής προβολής και εντυπωσιασμού.
Ντοκουμέντα του αρχείου του (ενωμένου αργότερα) «Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου Μισραΐμ & Μέμφις» ( Α.·.Α.·.Α.·.Τ.·.Μ.·.Μ.·.) μας επιτρέπουν να βεβαιώσουμε ότι ο Τύπος Μισραΐμ λειτουργούσε στη Νήσο Ζάκυνθο κατά το 1782 και στη Βενετία το 1796.
Ανώνυμα και αθόρυβα, διάφοροι διάδοχοι (δια μυητικής διαδοχής) και των δύο Τύπων διατήρησαν στο ακέραιο την αυθεντική τους λειτουργία. Έτσι κάποια στιγμή η μυητική διαδοχή συνέπεσε στο πρόσωπο του Marco Egidio Allegri.
Στις 16 Μαϊου 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο M.E.Allegri ενεργοποίησε τις ισχείς του ως Υπάτη Δύναμη του 90° του Μισραΐμ και Μεγάλου Συντηρητή ad vitam του Τύπου Μέμφις (92ο) και συνένωσε τους δύο Τύπους σε έναν, δημιουργώντας τον «Αρχαίο και Αρχέγονο Ανατολικό Τύπο των Μισραΐμ και Μέμφις», ο οποίος αναπτύχθηκε συγνωνευμένος σε 95 βαθμούς, ιδρύοντας το Κυρίαρχο Μεγάλο Θυσιαστήριο της Αδριατικής (Παγκόσμιο Ύπατο Συμβούλιο) και την Μητέρα και Αρχουσα Στοά «Όσιρις» (Παγκόσμια Μεγάλη Στοά). Eίναι το αποτέλεσμα της εσώτατης εκ νέου επεξεργασίας των δύο Τύπων δημιουργώντας με μία νέα ονοματολογία τους 95 βαθμούς της ένωσής τους αποδιδόμενους σε 11 μυήσεις (με τους 3 συμβολικούς του Μαθητή, Εταίρου και Διδασκάλου)
Η νέα σειρά βαθμών χωρίσθηκε σε 2 τμήματα (Τεκτονικό και Ιλλουμινιστικό). Το Τεκτονικό χωρίσθηκε στην συμβολική σειρά (1ο 2ο 3ο) και στην Φιλοσοφική.
Κατά καιρούς κάποιες φωνές αναρωτιούνται σε τί χρησιμεύουν οι πέραν του 3ου βαθμοί.
Οι συμβολικοί βαθμοί μας δίδουν την επαφή με τις διδασκαλίες που πηγάζουν από τα πανάρχαια σύμβολα και τη γνώση που αυτά φέρουν. Οι φιλοσοφικοί μας αναγκάζουν να εφαρμόσουμε το αποτέλεσμα του συμβολισμού, φιλοσοφώντας στην εφαρμογή των διδαχών του Τεκτονισμού. Οι συμβολικοί μας προτρέπουν σε μία ηθική απαραίτητη για ένας Τέκτονα, όμως η ηθική στα Φιλοσοφικά τίθεται επί του τάπητος της καθημερινότητας ενός μυημένου, εάν αυτός θέλει να τιμά την ιδιότητά του.
Εξάλλου, σε όλα τα Τεκτονικά συστήματα, ο «Τύπος» εκδηλώνεται πέραν του 3ου. Και θα πρέπει να έχουμε κατά νού ότι «Τύποι» υπάρχουν άνω των 30 γνωστοί, ενώ υπάρχουν άλλοι τόσοι εκλιπόντες, διάσπαρτοι στην ιστορική διαδρομή της αναζήτησης του ανθρώπου.
Για να επανέλθουμε, με την δημιουργία των ενοποιημένων βαθμών του Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου Μισραΐμ & Μέμφις, μετά τους 3 συμβολικούς (οι οποίοι δεν διέφεραν σχεδόν καθόλου μεταξύ των δύο προς ενοποίηση Τύπων), ο M.E.Allegri κλήθηκε να ενσωματώσει βαθμούς κι από τον έναν και από τον άλλον, διατηρώντας την φιλοσοφία και των δύο Τύπων και φροντίζοντας πέραν της διατήρησης της αυθεντικής φυσιογνωμίας και λειτουργίας (απόδοση βαθμού κατόπιν αξιολόγησης, μόνον ατομικές μυήσεις, απαγόρευση οποιασδήποτε χρηματικής πληρωμής για μύηση οποιουδήποτε βαθμού) να προκύψει ένας ικανός αριθμός μυήσεων ο οποίος θα απέδιδε το σύνολο της Γνώσης μέσα σε εφικτό αριθμό μυήσεων. ΄
Έτσι οι 95 βαθμοί που προέκυψαν από την συγχώνευση των 90 του Μισραΐμ και των 92 του Μέμφις, δημιούργησαν μία νέα ονοματολογία 11 βαθμών.
Συμβολικοί (Αυτά τα τρία πρώτα Δώματα ονομάζονται Συμβολικά και είναι αφιερωμένα στην μελέτη της παράδοσης, της διαμόρφωσης της παραδοσιακής νοοτροπίας μέσα από την μελέτη και τον διαλογισμό επί των συμβόλων.)
- Μαθητής
- Εταίρος
- Διδάσκαλος
Φιλοσοφικοί
4° έως 7° : Κολέγιο των Εξόχων Διδασκάλων της Αψίδας Τελειοποιήσεως. (αντιστοιχεί στον 14ο του Α.&Α.ΣκωτικούΤ.)
8° έως 11° : Περιστύλιο των Ιπποτών του Ξίφους, Τελείων Τεκτόνων του Ερεδώμ. (Ο 11° είναι ο βαθμός του Ιππότη R+C). (αντιστοιχεί στον 15ο του Α.&Α.ΣκωτικούΤ.). Στον βαθμό 8°11° ο αναζητητής επιχειρεί το πέρασμα διά των υδάτων. Μπορεί να περάσει τη γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες, αλλά μπορεί επίσης και να πέσει στα ύδατα χωρίς ελπίδα.
12° έως 17° : Σύγκλητος των Ιπποτών του Ηλίου, Σοφών της Αλήθειας – Ερμητικών Φιλοσόφων. Στον βαθμό 12°17° ο αναζητητής αφού έχει ήδη διέλθει των υδάτων, μπορεί να αντικρύσει την Αλχημική οδό. (αντιστοιχεί στον 28ο του Α.&Α.ΣκωτικούΤ.)
18° έως 30° : Συμβούλιο των Ταξιαρχών των Άστρων – Πατριαρχών της Αλήθειας. Στον βαθμό 18°30° ο αναζητητής μπορεί να αντικρύσει την Αστρολογική και την Καββαλιστική οδό. Δεν υφίσταται ακριβής αντιστοιχία με βαθμό άλλου Τύπου.
Ιλλουμινιστικοί (Μυστικιστική Καββαλιστική σειρά). Η Ιλλουμινιστική σειρά ξεκινά από το Κονσιστόριο 30° 90° και κορυφώνεται στα Arcana Arcanorum. Αποτελείται δε από τέσσερις Οργανισμούς:
- ΤΟ ΕΞΟΧΟ ΚΟΝΣΙΣΤΟΡΙΟ των Εξόχων Διδασκάλων του Μεγάλου Έργου (30°90°)
- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ των Υπερασπιστών του Τύπου (31°90°91°)
- ΤΟΝ ΕΞΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΝΑΟ των Πατριαρχών Πριγκίπων της Μέμφιδας (32°90°94°)
- ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ των Πατριαρχών Συντηρητών του Τύπου (33ο90ο95ο)
Σημ.: Η ονοματολογία των 4 Δωμάτων της Ιλλουμινιστικής σειράς, εμφανίζει και την προέλευση του εκάστοτε Τυπικού του μετά την ένωση των δυο Τύπων. Π.χ. ο βαθμός 31°90°91° εμπεριέχει και επιπλέον στοιχεία του 31ο του Σκωτικού, ενώ ο 33ο90ο95ο εμπεριέχει και επιπλέον στοιχεία του 33ο του Σκωτικού.
Το Εθνικό Θυσιαστήριο είναι το Εθνικό Ύπατο Συμβούλιο, λειτουργεί δε πάντοτε υπό την εποπτεία και αιγίδα του Κυρίαρχου Μεγάλου Θυσιαστηρίου που είναι το Παγκόσμιο Ύπατο Συμβούλιο. Αντίστοιχα ισχύουν για την Μητέρα και Άρχουσα Στοά που εποπτεύει τους 3 συμβολικούς βαθμούς.
Ο Γυναικείος Αιγυπτιακός Τύπος Υιοθεσίας ο οποίος λειτουργεί στους κόλπους του Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου Μισραΐμ & Μέμφις, αποδίδει το σύνολο των ανδρικών βαθμών σε 4 βαθμούς (με καθαρά Γυναικεία Τυπικά), ανταποκρινόμενος πλήρως στην γυναικεία ιδιοσυγκρασία και ενδελέχεια. Ο Τεκτονισμός λειτουργεί απευθυνόμενος στο φυσικο-αιθερικό επίπεδο, το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό σε κάθε φύλο. Ο άνδρας έχει αρσενικό/ενεργητικό φυσικό σώμα, και θηλυκό/παθητικό αιθερικό σώμα, ενώ στην γυναίκα αυτά είναι ακριβώς αντίστροφα. Θα πρέπει το Τυπικό να είναι προσαρμοσμένο ειδικά για το φύλο που απευθύνεται. Θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, μόνον εφαρμόζοντας ένα Τυπικό άφυλο και απευθυνόμενο κατευθείαν στην ψυχή, όμως τέτοιου είδους Τυπικό λειτουργεί μόνον σε οργανώσεις ανώτερες του Τεκτονισμού, που απευθύνονται στο άφυλο μέρος της ύπαρξής μας, στην άφυλη ψυχή.
Πηγές:
- Gastone Ventura: «Οι Τεκτονικοί Τύποι Μισραΐμ & Μέμφις»
- Marc Bedarride: «De l’Ordre Maçonnique de Misraim, depuis sa création jusqu’a nos jours, de son antiquité, de ses luttes et de ses progrès»
- Marco Egifdio Allegri: «Εισαγωγή στο Τεκτονικό Μυστικό»
- Sebastiano Caracciolo: «Η Γυναικεία Μύηση στον Ελευθεροτεκτονισμό»
- Sebastiano Caracciolo: «Η Ερμητική Παράδοση στον Ελευθεροτεκτονισμό»
- Gastone Ventura: Συλλογή κειμένων του. (Ταξίδι στην Παράδοση και τη Γνώση)
- Cressac Basselerie: «Για το Ερυθρό Ρόδο και το Χρυσό Σταυρό»
- Ιστοσελίδα διεθνούς έδρας Α.·.Α.·.Α.·.Τ.·.Μ.·.Μ.·. www.misraimmemphis.org
- Τυπικά Α.·.Α.·.Α.·.Τ.·.Μ.·.Μ.·.